Wednesday, June 30, 2010

Rafael Alberti & Enrique Morente



Si mi voz muriera en tierra
llevadla al nivel del mar
y dejadla en la ribera.

Llevadla al nivel del mar
y nombardla capitana
de un blanco bajel de guerra.

¡Oh mi voz condecorada
con la insignia marinera:
sobre el corazón un ancla
y sobre el ancla una estrella
y sobre la estrella el viento
y sobre el viento la vela!

Rafael Alberti, Marinero en tierra, 1924

Monday, June 28, 2010

Είμαστε



Nada más, eso fuímos. Nada más...

Τίποτα άλλο, αυτό ήμασταν. Τίποτα άλλο.



ΥΓ. Χρόνια Πολλά Μάκο!

Κάτι από τα παλιά...



Pobre Pistolita
Paquita La Del Barrio


Si a dormir me llevaste a tu cama
me lo hubieras dicho,
para no reservarme las ganas
y no ilusionarme con un pobre bicho.

Pa dormir tengo cama
más grande y más calientita.
Tu no usas ni balas de salva
no disparas nada pobre pistolita.

Toda la noche me pasé esperando
soñando a solas mientras tu roncando.
Pobre pistolita no disparas nada
ni de vez en cuando.

¿Me estás oyendo inútil?
Que ingrata fue la naturaleza contigo...

Ya no andes por ahí presumiendo
que eres muy ardiente,
puro cuento y jarabe de pico
tu no aguantas nada mi bello durmiente.

Toda la noche me pasé esperando
soñando a solas mientras tu roncando.
Pobre pistolita no disparas nada
ni de vez en cuando.


Sunday, June 27, 2010

A los que sufren, a los que lloran, a los que esperan, les canto yo...



LAMENTO JAROCHO
Letra y música de Agustin Lara


Canto a la raza, raza jarocha,
raza de bronce que el sol quemó,
a los que sufren, a los que lloran,
a los que esperan, les canto yo.

Alma de jarocha que nació morena,
talle que se mueve con vaivén de hamaca,
carne perfumada con besos de arena
tardes que semejan paisajes de laca.

Boca donde llora la mujer doliente,
de toda una raza entera llena de amargura,
alma de jarocha que nació valiente,
para sufrir toda su desventura.

Saturday, June 26, 2010

Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Διαβάζω και αγριεύομαι:

"...είμαστε υποχρεωμένοι, χαλυβδώνοντας την εθνική και κοινωνική μας συνοχή, να δώσουμε στον ελληνικό λαό, στον Έλληνα πολίτη, σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, το αίσθημα ασφάλειας που λείπει, δυστυχώς, σε όλα τα επίπεδα. Ένα αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να θωρακιστεί και με την αστυνομική και με τη στρατιωτική και με τη θεσμική και με την πολιτική και με την κοινωνική έννοια του όρου..."

Vámonos gordito, άντε να σώσεις την Ελλάδα.

Αρκεί να προλάβουμε να φύγουμε και κάνε ό,τι θέλεις από κει και πέρα, εσύ και το σινάφι σου.

Την χώρα -το έχουμε πάρει απόφαση- σας την παραδώσαμε για να την ξεκοκκαλιάσετε και να ξεπουλήσετε ό,τι απομείνει.

Tουλάχιστον να σώσουμε το τομάρι μας, αφού την ψυχή μας την έχουμε στείλει από καιρό εν τόπω χλοερώ, εν τόπω ... καταψύξεως.

Thursday, June 24, 2010

Tangos aflamencados

Ακούμε μια aflamencada ερμηνεία της Alfonsina y el mar από τον Diego El Cigala και το καινούργιο του άλμπουμ "Cigala & Tango".

Diego El Cigala - Alfonsina y el mar

Το τραγούδι που ξεχωρίζω -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- είναι το απλά υπέροχο Soledad* με τον Juanjo Domínguez στην κιθάρα. Όταν υπάρχουν τέτοιες μουσικές, δύσκολο να νοιώσει κανείς μοναξιά.

Diego El Cigala - Soledad

Soledad
Enrique Fabregat Jodar


Soledad,
Fue una noche sin estrellas,
Cuando al irte me dejaste,
Tanta pena y tanto mal.
Soledad,
Desde el dia en que te fuiste
En el prubelo solo existe
Un silencio conventual
Soledad,
Los arrollos estan secos,
Y en las calles hay mil ecos,
Que te gritan sin cesar.
Soledad,
Vuelve ya,
A quitar con tus canciones,
Para siempre los crispones,
Que ensordecen mi solar.
Soledad,
Vuelve ya,
A quitar con tus canciones,
Para siempre los crispones,
Que ensordecen mi colar.
Soledad,
Vuelve ya,
Vuelve ya,
Mi Soledad.


* soledad - μοναξιά

Wednesday, June 23, 2010

"Έχω τόσα αδέρφια που δεν μπορώ να τα μετρήσω...

... και μια αγαπημένη πολύ όμορφη που την λένε Ελευθερία", τραγουδούν στην milonga του Atahualpa Yupanqui "Los hermanos", ο Diego El Cigala με τον Andrés Calamaro.

Πρώτα ακούσματα από το άλμπουμ "Cigala & Tango", μια ζωντανή ηχογράφηση τον περασμένο Απρίλιο στο θέατρο Gran Rex του Buenos Aires.

Diego El Cigala & Andrés Calamaro - Los Hermanos



ΥΓ. Περίεργοι και "ακατάλληλοι" καιροί για να τραγουδούμε για την Ελευθερία. Ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο...

Cigala & Tango - Buenos Aires, 2010

No soy de aquí, ni soy de allá

"Όταν ο Άνθρωπος εργάζεται ο θεός τον σέβεται, όταν όμως ο Άνθρωπος τραγουδά ο θεός τον αγαπά..." σιγοψιθυρίζει ο Facundo Cabral.



Σήμερα



Χθες

Sunday, June 20, 2010

Cigala & Tango



Σήμερα κυκλοφορεί με την El País της Κυριακής στην Ισπανία το νέο άλμπουμ του Diego El Cigala, που ηχογράφησε ζωντανά στο θέατρο Gran Rex του Buenos Aires.

Cigala & Tango λοιπόν για τους aficionados του Diego και Καλά Μουσικά Ταξίδια!



PS. Jana, ¡muchísimas gracias!

Saturday, June 19, 2010

Ramito, ο τραγουδιστής του βουνού

Ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της música jíbara, δηλαδή της παραδοσιακής μουσικής των αγροτών του Πουέρτο Ρίκο, είναι ο Ramito.


Το 1953 ο Ramito ηχογραφεί το πρώτο bolero jíbaro, με το Conjunto Típico Ladí.

Ακούμε το Una Mujer En Mi Vida, πιθανότατα αφιερωμένο στην δεύτερη σύζυγο του τραγουδιστή, που αν και τον εγκατέλειψε εκείνος δεν έπαψε ποτέ να αγαπά (σύμφωνα με όσα διαβάζω τουλάχιστον στην βιογραφία του).

6 γάμοι, 8 παιδιά και μια έντονη και περιπετειώδης ζωή που ξεκίνησε με μεγάλη φτώχεια στα χωράφια για να τον οδηγήσει σαν διάσημο πια καλλιτέχνη να γίνει Πρέσβης Καλής Θέλησης για την κοινότητα των Πορτορικανών στις ΗΠΑ. Το τέλος σύντομο, με μια σφαίρα στο κεφάλι, μόλις έμαθε ότι είχε γίνει μετάσταση στον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια.

Una Mujer En Mi Vida
Ramito


Una mujer en mi vida
Se ha empeñado en destruirme
Dios le dará su castigo
Por mala, antes de morirme

Responde con desamor
Cualquier favor que le haga
Oh, mujer sin corazón
Que bien con el mal se paga

De noche casi no duermo
Pensando cual es la causa
Como no encuentro ninguna
Solo pienso en la venganza




Biography of Ramito in english

Thursday, June 17, 2010

90 χρόνια "Να με σκέφτεσαι" υπό το "Σεληνόφως"

Ακούγοντας την τελευταία δουλειά της Chavela Vargas, αυτήν την μεγάλη γιορτή για τα 90 της χρόνια μαζί με αγαπημένους ισπανόφωνους φίλους της καλλιτέχνες, έρχονται δάκρυα στα μάτια.

Chavela Vargas - ¡Por mi culpa! - Luz de Luna

Chavela Vargas - ¡Por mi culpa! - Piensa En Mí

Γι αυτούς που φεύγουν.

Γι αυτούς που έφυγαν.

Para siempre, en nuestro corazón...



PS. ¡Gracias Roji!

Wednesday, June 16, 2010

Ισπανοί καλλιτέχνες ενάντια στην ατιμωρησία

H αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης είναι μια ανοιχτή πληγή ακόμα και σήμερα στην Ισπανία.

Στο blog της φίλης Brujita βρήκα το ακόλουθο βίντεο, μέσω του οποίου σπουδαίοι Ισπανοί καλλιτέχνες καταγγέλουν την ατιμωρησία των ενόχων και την μη δικαίωση των θυμάτων κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο αλλά και κατά την δικτατορία του Φράνκο.

"Νο tuve juicio, ni abogado, ni sentencia. Mi familia sigue buscándome. ¿Hasta cuándo?"

Thursday, June 10, 2010

Margarita Cueto



Στις 10 Ιουνίου του 1900 γεννήθηκε στην συνοικία του San Fernando στην Πόλη του Μεξικού η Margarita Cueto. Υπήρξε εμβληματική φιγούρα για την μουσική της χώρας της και μία από τις πιο αγαπητές σοπράνος όχι μόνο στο Μεξικό, αλλά και σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική.



Έχοντας από τα 7 της κιόλας χρόνια δασκάλους στο πιάνο και το τραγούδι τους Rozzet και Vidal Numeill, πρωτοεμφανίστηκε στην όπερα το 1924 στο Teatro Abreu, ερμηνεύοντας την Aída του Verdi.

Λίγο αργότερα ταξίδεψε για την πρώτη περιοδεία της στις ΗΠΑ και εκεί άρχισε τις πρώτες εγγραφές για την δισκογραφική εταιρία RCA Víctor. Ιδιαίτερα επιτυχημένες εμφανίσεις έκανε και στην Ευρώπη, με συνοδεία στο πιάνο από τον Κουβανό συνθέτη Ernesto Lecuona.



Αν και ξεκίνησε από την όπερα, τραγούδησε στη συνέχεια και ξεχώρισε στις danzas, τα tangos κα τα boleros. Έγινε κυρίως γνωστή για τα ντουέτα της με τον Juan Arvizu, τον Carlos Mejía, τον Luis Álvarez και τον Juan Pulido.

Η Margarita Cueto πέθανε τον Μάρτιο του 1977, αφήνοντας παρακαταθήκη περισσότερες από 200 εγγραφές της, συνοδευόμενη από τους καλύτερους τραγουδιστές του Μεξικού και τις πιο διάσημες ορχήστρες της δεκαετίας του 30.

Sunday, June 06, 2010

Mi Propiedad Privada

Ακούμε αυτό το κλασσικό vals criollo del Perú, σε μια σύγχρονη εκδοχή από τον Jaime Cuadra.



Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε και την πιο αυθεντική ίσως εκτέλεση, αυτήν της "Morena de Oro del Perú", της αξέχαστης Lucha Reyes.



Propiedad privada
Modesto López Otero

Para que sepan todos
a quién tu perteneces
Con sangre de mis venas
te marcaré la frente

Para que te respeten
aún con la mirada
Y sepan que tu eres
mi propiedad privada

Que no se atreva nadie
a mirarte con ansias
Y que conserven todos
respetable distancia

Porque mi pobre alma
se retuerce de celos
Y no quiero que nadie
respire de tu aliento

Porque siendo tu dueña
no me importa más nada
Que verte sólo mío
mi propiedad privada
Que verte sólo mío
mi propiedad privada

Saturday, June 05, 2010

Περσινά ξινά σταφύλια στα βορειοδυτικά προάστεια

Διαβάζω για την εκδήλωση όπου θα ανακοινωθεί επίσημα άλλη μια προσπάθεια γνωστού πολιτευτή "μεγάλου" κόμματος, να διεκδικήσει και να κερδίσει και πάλι μία πολιτική θέση στη Νέα Φιλαδέλφεια και στην Νέα Χαλκηδόνα.

Θυμάμαι. Και σκέφτομαι.

Ήμουνα νια και γέρασα και ακόμα τα ίδια ονόματα βουίζουν σαν τις μύγες στ' αυτιά μου. Και η ιστορία τους, οι πράξεις τους. Γνωστές σε όλους μας. Και οι επιπτώσεις.

Η κατάσταση στα πολιτικά πράγματα -και κατ'επέκταση στην καθημερινότητα και στην ποιότητα ζωής μας, που είναι και το μόνο που με απασχολεί σε προσωπικό επίπεδο- της Νέας Χαλκηδόνας έχει άρρηκτα συνδεθεί με τις πολιτικές φιλοδοξίες και ενέργειες -φανερές και μη- του συγκεκριμένου πολιτευτή.

Δεν σταματώ να εκπλήσσομαι με την επιμονή του αλλά και με την στήριξη που φαίνονται να του παρέχουν -από όσα διαβάζω στις τοπικές εφημερίδες- οι βουλευτές του κόμματος στο οποίο ανήκει.

Εντάξει, σε "δημοκρατία" υποτίθεται πως ζούμε.

Ό,τι θέλει μπορεί να πιστεύει και να κάνει ο καθένας.

Αλλά και πάλι... εκπλήσσομαι.

Γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω τα τραβήγματα από το μπράτσο και τα ψιθυρίσματα στην λαϊκή. Από όλες τις πλευρές. Από το 1986, στα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης. Έλα, εγώ θα πάρω το χρίσμα. Όχι, ψέμματα σου λέει, εγώ θα πάρω το χρίσμα. Και μετά... Εγώ θα φτιάξω το στρατιωτικό εργοστάσιο. Όχι, εγώ θα αλλάξω την εικόνα της Πρωτομαγιάς. Τις ατελείωτες τρικλοποδιές σε όλα τα επίπεδα, προς όλους τους αντιπάλους. Εντός και εκτός. Τις κασσέτες. Και πόσα άλλα...

Υποσχέσεις, φιλοδοξίες, κενότητα, κοροϊδία, εκβιασμοί.

Γεμίσαμε Ιζνογκούντηδες και wannabe Χαλίφηδες.

Η μόνη σταθερή, είναι η κακόγουστη φιέστα-χέστα της Πρωτομαγιάς. Το μόνο "κακό" για το οποίο συμφωνούν και φέτος οι αντίπαλες τοπικές εφημερίδες του Κακάτσου και του Λιόση, ότι κάθε χρόνο γινόμαστε και πιο γελοίοι, μάρτυρες μιας ξεπερασμένης, ενοχλητικής και βρώμικης χυδαιότητας.

Τελικά, μόνο μια μεταδημότευση μας σώζει. Ή καλύτερα... μετανάστευση, για να είμαστε και σίγουροι.


Απόσπασμα του Γ. Λιόση, από την τοπική εφημερίδα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
ΥΓ. Ευτυχώς που δεν είσαι πια εδώ. Θα θύμωνες και θα αηδίαζες, ίσως και να μετάνοιωνες για τις ατέλειωτες προσπάθειες και την άδολη προσφορά σου για πάνω από 40 χρόνια σε ένα τόπο γεμάτο αρνητική ενέργεια.

Thursday, June 03, 2010

Tierra y Libertad



Γη και Ελευθερία ζητούσε ο Emiliano Zapata κατά την Μεξικανική Επανάσταση στις αρχές του 20ου αιώνα.

Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες μιας μαζικής οργανωμένης λαϊκής εξέγερσης που επηρέασε τις δυτικές κοινωνίες, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα σε πολλά επαναστατικά κινήματα ανά τον κόσμο, που στόχευαν σε μια δικαιότερη αναδιανομή της γης και του πλούτου.

100 χρόνια μετά, είμαστα πάντα στο ίδιο σημείο.

Με μία σημαντική διαφορά.

Ξαφνικά κόβονται κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών και δεν "ανοίγει ρουθούνι".

Χάσαμε ακόμα και την διάθεση να αντιδρούμε και να εναντιωνόμαστε στην όποια δικτατορία.

¡Viva Zapata!

Και ... όνειρα ... φτωχά ...

Wednesday, June 02, 2010

Guty Cárdenas: el ruiseñor yucateco



Ξέρω πως είναι αδύνατο να με αγαπάς

Imposible
Agustín Lara

Yo sé que es imposible que me quieras
Que tu amor para mí fue pasajero
Y que cambias tus besos por dinero
Envenenando así mi corazón

No creas que tus infamias de perjura
Incitan mi rencor para olvidarte
Te quiero mucho más en vez de odiarte
Y tu castigo se lo dejo a Dios



Σε συνέχεια του χθεσινού post για την Trova Yucateca, τον Guty Cárdenas και την επιρροή του στο έργο του Agustín Lara, ακούμε το "Imposible", ένα από τα πρώτα τραγούδια του Flaco de Oro, γραμμένο το 1929.

Μια χρονιά σημαδιακή, έτσι Σπύρο;

Tuesday, June 01, 2010

Trova Yucateca



Αν και πέθανε μόλις στα 26 του ο Μεξικανός τραγουδιστής, κιθαριστής και συνθέτης Guty Cárdenas, πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του στην μουσική της πατρίδας του.

Λέγεται ότι ο διάσημος συνθέτης Agustín Lara (τον ξέρουμε όλοι στην Ελλάδα από το Piensa en mí, που ακούσαμε στα Ψηλά Τακούνια του Αλμοδόβαρ από την Λουθ) πρωτοήρθε σε επαφή με το bolero και εμπνεύστηκε ένα από τα πρώτα του τραγούδια, ακούγοντας τον Guty να τραγουδά το Nunca.



Trovadores Yucatecos - Guty Cárdenas